Strona poczÂątkowa
 
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podeszła Morgan, by przyjąć zamówienie.
 Jak przebiega podejmowanie decyzji?  zagadnęła.
 Już zdecydowałem  odparł Rafael.  A ty, ma cherie? Co zjesz?
Poppy zdziwiła ta czułość.
 Boczek z koprem włoskim i limetą.
 A pan?  Morgan czekała z uniesionym długopisem.
 Poproszę o jagnięcinę w polewie żurawinowej z jusem z czerwonego wina.
Poppy pochyliła się nad stołem z pytającą miną.
 Ma cherie?
 To znaczy  moja droga .
 Wiem, co to znaczy, ale dlaczego zwracasz siÄ™ tak do mnie przy niej?
 Nie lubisz, gdy się mówi do ciebie  kochana ?
 Nie, kiedy to nie jest na serio.
 Wyświadczam ci przysługę  odparł Rafael.  Pomyśl, jak Morgan relacjonuje to twojemu
byłemu teraz w kuchni& Jesteś na randce z najbardziej pożądanym kawalerem w Europie. To musi
zaboleć, co?
Posępną minę zamieniła w niechętny uśmiech, aż pojawiły się na jej policzkach cudowne dołeczki.
Rafael nagle uświadomił sobie, że naprawdę się do niego uśmiechnęła.
 Może.
 Kochałaś go?
Jej uśmiech znikł.
 Wtedy tak myślałam.
 A teraz?
Wzruszyła ramionami.
 Chyba nie&
 Zatem udało ci się ujść cało.
 Dziękuję.
 Za co?
 %7łe nakłoniłeś mnie do tego wyjścia. Za to, że zmierzyłam się z moimi demonami.
 Chcesz powiedzieć z tym, który tchórzy wyjść z kuchni i przywitać się z tobą?  rzekł Rafael. 
Może powinienem się dobrze zastanowić, zanim poproszę, aby gotował dla mnie podczas pobytu
w majÄ…tku?
Poppy podskoczyła na krześle.
 Nie możesz go o to prosić!
Rafael sięgnął po kieliszek i napił się spokojnie.
 Dlaczego nie?
 Bo& bo ja bym chciała.
Rafael zdziwił się.
 Zmieniłaś zdanie?
Ruchem głowy odrzuciła kosmyk włosów.
 To ma sens, skoro mieszkam tuż obok. Poza tym on będzie tylko używał moich przepisów. Mogę
sama je wykorzystać.
 Właśnie.
 I potrzebuję pieniędzy.
 Nastały chude czasy, mimo tego co powiedziałaś Morgan, co?
 Wiem, że nie najlepiej prowadzę interesy. Chloe zawsze mi powtarza, że jestem zbyt hojna
i udzielam zbyt dużego rabatu.
 A dlaczego herbaciarnia, a nie regularna restauracja?
 O herbaciarni myślałam już, gdy miałam dziesięć lat. Babcia nauczyła mnie gotować
i uwielbiałam to. Pomyślałam, że powinnam zdobyć kwalifikacje, ale praca w kuchni w Soho to coś
zupełnie innego.
 Wróciłaś więc, żeby się zająć chorą babcią?
 Tak, i nie żałuję tego.
Rafael podziwiał jej lojalność. Było to takie odmienne od jego stosunku do własnego dziadka. Nie
cierpiał odwiedzin u niego w ramach rodzinnych obowiązków, na urodziny i Boże Narodzenie.
Rzadko z nim rozmawiał, chyba że musiał.
 Na pewno ci jej brakuje.
 Tak&  Powiodła opuszkiem palca po krawędzi kieliszka.  A wiesz, czego najbardziej? Jej
czekoladowych ciastek.
 Słucham?  Rafael zamrugał.
Uśmiechnęła się łobuzersko.
 Tylko żartowałam. Złapałam cię, co?
Złapałaś mnie od pierwszego wejrzenia, pomyślał.
Moment, co on sobie myśli? Złapała go? Złapała go w jakim sensie? Pewnie, podobała mu się.
A jakiemu mężczyznie pełnej krwi by się nie podobała? Ale nie była w jego typie. Była prostą
dziewczyną. On był wyrafinowany, bywał w świecie. Jego życie to szybkie samochody, modne
kurorty i łatwe kobiety, które znały zasady i zawsze się do nich stosowały. Jej świat to małe
miasteczko na uboczu, pieczenie ciast i zaparzanie herbaty dla samotnych starszych dżentelmenów,
gdy czekała na tego jedynego. Była niewinna i słodka; on zblazowany i cyniczny. To przepis na
katastrofÄ™.
 Brakuje mi jej mądrości  mówiła dalej Poppy.  Nauczyła mnie więcej o jedzeniu i gotowaniu,
niż mogłaby jakakolwiek szkoła kucharska. Ludzie przeważnie nie rozumieją, że gotowanie to nie
tylko lista składników i danie gotowe za pięć gwiazdek. To o wiele więcej.
 Co sprawia, że danie jest specjalne?
 Miłość, jaką w nie wkładamy.
 Miłość?
 Najlepsze restauracje to te, gdzie szef kuchni kocha jedzenie, które przygotowuje, i ludzi, którym
je podaje  wyjaśniała.  To symboliczny związek.
 Chcesz mi powiedzieć, że naprawdę kochasz ludzi, którzy odwiedzają twoją herbaciarnię?
 Może nie wszystkich.
Rafael zaśmiał się.
 Cóż więc mam zrobić, by zdobyć twoją miłość?
 Nie chcesz mojej miłości. Chcesz tylko mojego domu.
Chcę dużo więcej niż twojego domu.
Rafael odgonił tę myśl, gdy Morgan przyniosła ich dania. Musiał się skoncentrować. Celem był
wdowi pałacyk; tego chciał. Nie chciał ani nie potrzebował niczego więcej. Nie będzie tu tak długo,
aby inwestować w cokolwiek poza budową hotelu pierwszej klasy, który da mu całe góry pieniędzy.
Cel. Koncentracja. Zwycięstwo.
Pewnie, fajnie by było znalezć się w łóżku z Poppy Silverton, skoro tu wpadł, ale nie miał zamiaru
jej nic oferować. Ona czekała na księcia z bajki, kogoś, kto ją porwie i będzie niósł ku zachodzącemu
słońcu.
Rafael jako królewicz skłaniał się bardziej ku ciemnej stronie. Domowe klimaty, których pragnęły
kobiety takie jak Poppy, nie pasowały do jego życia. Nie dla niego był mały biały domek, szczeniaki
i słodkie dzidziusie. W jednym miejscu przebywał nie dłużej niż tydzień lub dwa. Z kochanką nigdy
nie zostawał dłużej niż miesiąc; maksymalnie półtora. Nie lubił zobowiązań. Może był bardziej
podobny do dziadka, niż sam chciał się przyznać.
ROZDZIAA ÓSMY
Rafael odwiózł Poppy do domu i odprowadził do drzwi. Poppy nie spodziewała się, że tak miło
spędzi wieczór. Rafael był nad wyraz czarujący i chociaż restauracja Olivera nie była dla niej
najlepszym wyborem, to zamknęła tamten związek.
Nie dawało jej spokoju to, że Rafael znowu osiągnął swój cel: zgodziła się dla niego gotować.
Umiał zdobyć przewagę, znalezć słabe miejsce przeciwnika, a potem zaatakować. Zrobiła dokładnie
tak, jak on chciał. Teraz musiała się z nim widywać co wieczór i dostarczać jedzenie. Czy tak łatwo
było ją rozgryzć?
Poppy odwróciła się do niego na progu.
 Masz jakieś preferencje co do posiłków czy zadowolisz się tym, co ci przyniosę?
Jego wzrok przez chwilę błądził po jej ustach.
 Nie dlatego zaprosiłem cię na kolację.
 Nie?
 Nie.  Jego głos wydawał się głębszy niż zazwyczaj.
 To dlaczego?
 Zaprosiłem cię, żeby z tobą spać.
Ta obezwładniająca szczerość zaskoczyła ją.
 Nie bawisz siÄ™ w ceregiele, co?
Jego usta drgnęły.
 Twoja cześć jest bezpieczna. Nie posunę się do żadnych nikczemności tego wieczoru.
 To mnie uspokoiło.  Chociaż naprawdę była szczerze rozczarowana, ale przyznanie się do tego
byłoby perwersją. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • cs-sysunia.htw.pl
  •  
     
    Podobne
     
     
       
    Copyright © 2006 Sitename.com. Designed by Web Page Templates