 |
|
| |
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
li povas kura¸i kun sia reformado. Jen la afero.
Do nur tial, diris la matrono amare, nur tial, por ke
vin lasu en la paco çi tieaj gapuloj kaj kriuloj
Diokleciano grimacis. Se vi volas, do ankaû tial. Sed
mi diros al vi, ke mi legis librojn de tiuj viaj kristanoj kaj
iome ankaû pri ili meditis.
Kaj kion malbonan vi trovis çe ili? envortigis Anto-
nia impete.
Kion malbonan? diris la imperiestro enpense. Ma-
le, ian kernon ¸i havas. La amo kaj çio alia ekzemple
la malrespekto al la mondana vantaîo. Verdire tio es-
104
LIBRO DE APOKRIFOJ
eLIBRO
tas tute belaj idealoj, kaj se mi ne estus imperiestro
Sciu, Antonjo, kelkaj aferoj en ilia instruo treege plaçis
al mi; nur se mi havus pli da tempo kaj povus pensi
pri mia animo La maljuna imperiestro incitite frapis
per manplato la tablon. Sed estas absurde. Politike ab-
solute neeble. Nerealigeble. Çu estas eble fari Dian Reg-
non? Kiel oni ¸in administru? Per la amo? Per Dia vor-
to? Mi ja konas la homojn, çu? Politike ¸i estas instruo
tiel nematura kaj nerealigebla, ke ke ke ¸i estas pre-
skaû puninda.
Sed ili ja neniun politikon faras, defendis ilin Anto-
nia fervore. Kaj iliaj sanktaj libroj tuÿas politikon eç ne
per unu vorto!
Por praktika ÿtatulo, diris Diokleciano, çio estas
politiko. Çio havas politikan signifon. Çiu penso devas
esti taksata politike, kiel oni ¸in realigu, kion fari el ¸i,
al kio ¸i kondukus. Tagojn kaj noktojn mi cerbumis su-
per tio, kiel estus politike realigebla la kristana instruo;
kaj mi vidas, ke ¸i estas neebla. Mi diras al vi, ke krista-
na ÿtato povus ekzisti eç ne unu monaton. Mi petas vin,
çu estas kristane fondebla armeo? Çu estas kristane ko-
lektebla imposto? Çu povus ekzisti en kristana socio iuj
sklavoj? Mi havas miajn spertojn, Antonjo: eç ne unu
jaron, eç ne unu monaton oni povus regi laû la kristanaj
principoj. Tial la kristanismo neniam enradiki¸os. ¯i po-
vas esti kredo de metiistoj kaj sklavoj, sed neniam, ne-
105
LIBRO DE APOKRIFOJ
eLIBRO
niam ¸i povas esti ÿtata religio. Tio estas nepensebla.
Sciu, tiuj iliaj opinioj pri posedaîo, pri proksimulo, pri
malakcepteblo de çia perforto kaj tiel plu, tio estas be-
laj, sed praktike neeblaj aferoj. Por reala vivo, Antonjo,
ili ne taûgas. Do diru, kion kun ili?
Eble ne realigebla, flustris Antonia, sed pro tio ja ili
ne estas krimaj.
Krima, diris la imperiestro, estas, kio malutilas al la
ÿtato. Kaj la kristanismo paralizus la suveneran poten-
con de la ÿtato. Tio ne estas ebla. Mia ora, la plej alta
potenco devas esti en çi tiu kaj ne en la transa mondo.
Se mi diras, ke kristana ÿtato ne estas principe ebla, tio
signifas kun logika neceso, ke la ÿtato ne povas toleri la
kristanismon. Responsa politikisto devas sobre stari¸i
kontraû nesanaj kaj nerealigeblaj revoj. Cetere ili estas
nur Ûimeroj de frenezuloj kaj sklavoj
Antonia levi¸is, peze anhelante. Diokleciano, volu do
scii tion: mi i¸is kristanino.
Çu vere? ekmiris milde la imperiestro. Nu, kial ne?
Mi diras ja, ke ¸i havas ian kernon; kaj dum ¸i restos via
privata afero Ne pensu, Antonjo, ke mi ne havas
komprenon por tiaj aferoj. Ankaû mi volus esti ankoraû
unufoje homa animo; mi ÿatus, Antonjo, surhokigi mian
imperion kaj politikon kaj çion & nome nur kiam mi
finfaros la reformon de la regna administrado kaj tiajn
aferojn; kaj poste, poste mi irus ien en provincon kaj
106
LIBRO DE APOKRIFOJ
eLIBRO
studus Platonon Kriston Markon Aûrelion kaj
tiun ilian Paûlon aû kiel li estas nomata Sed nun, par-
donu; mi havas iajn politikajn konferencojn.
[1932]
107
LIBRO DE APOKRIFOJ
eLIBRO
Atilo
atene kuriero alportis el la rando de la arbaro in-
Mformon, ke sudoriente flagris dum la nokto fajra
inundo. Tiun tagon denove malvarme, malseke nebulis,
la malsekaj ÿtipoj eç ne volis bruli; tri homoj el la areto
kaÿita en la ravino mortis pro sanga lakso. Çar estis jam
nenio por man¸o, du viroj ekiris al paÿtistoj en la trans-
arbaro; ili revenis malfrue posttagmeze, tramalsekaj kaj
morte lacaj; apenaû oni scii¸is de ili, ke estas malbone:
la ÿafoj pereas kaj la bovinoj pufi¸as; la paÿtistoj ilin ata-
kis klabe kaj trançile, kiam unu el ili volis forkonduki
sian propran gunon, kiun li konfidis al ili antaû la fu¸o
en la arbarojn.
Ni pre¸u, diris la paroÛestro, suferanta pro disente-
rio. La Eternulo kompatos nin.
Kriste eleison, komencis mu¸i la deprimita aro. Tiu-
momente eksplodis akresona kverelo inter virinoj, io pro
lana çifono.
Kio denove okazas, damnaj virinaçoj, ekkriegis la
vila¸estro kaj iris vipobati la virinojn. Per tio mildi¸is la
senkonsila streço, la viroj komencis denove senti sin kiel
viroj.
108
LIBRO DE APOKRIFOJ
eLIBRO
Çi tien la çevaluloj ne venos, opiniis iu barbulo.
Nepre ne en çi tiujn ravinojn, tra çi tiu arbustaîo
Onidire ili havas çevalojn malgrandajn kaj malgrasegajn
kiel kaprinojn.
Mi dirus, oponis iu ekscitita vireto, ke ni devis resti
en la urbo. Tiom ni pagis por la muregoj & Por tiu mono
ni povis ja havi çieltuÿajn muregojn, çu?
Memkomprene, mokis ftiza bakalaûro. Por tiu
mono povis esti muregoj el kukoj. Iru formordi peceton
multaj homoj, homido, el tio satman¸egis; eble tie
restis ankaû io por vi.
La vila¸estro averte eksnufis; la interparolo evidente
ne konvenis çi tie.
Mi dirus, persistis çe sia ideo la incitita civitano, ke
kavalerio kontraû tiaj bastionoj & Ne enlasi ilin en la
urbon, kaj prete. Kaj ni povis esti ekster dan¸ero.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plcs-sysunia.htw.pl
|
| |
|
|
|
| Podobne |
| |
|
| |
|