[ Pobierz całość w formacie PDF ]
- Pracowałem trochę nad listą gości - oznajmił, kła
dąc ją na stole. - Konstanse i Karsten niestety nie będą
mogli przyjechać. Konstanse oczekuje dziecka w lutym,
nie może więc wybrać się w morską podróż. Zaprosiłem
natomiast mojego bliskiego przyjaciela, który również
pochodzi z Niemiec. Nazywa siÄ™ Helmer Winther i mie
szka w Kristianii. Jestem pewien, że go polubisz, Emily.
Cieszę się, że będę mógł was sobie przedstawić. Chciał
bym zaprosić jeszcze wiele innych osób, ale krewni
z Niemiec nie zdążyliby przyjechać. Poznasz ich, kiedy
pojedziemy w podróż poślubną.
Emily kiwnęła głową, czując przyjemny dreszczyk.
Pierwszy raz w życiu miała wyjechać poza granice Nor
wegii. W świat!
- Należy zaprosić wszystkich - oświadczyła zdecy
dowanie babka.
Emily wiedziała, kogo babka ma na myśli, mówiąc
o wszystkich": wszystkich, którzy coś znaczą, którzy
zajmują jakąś pozycję w mieście, bez względu na to, czy
Emily ich zna, czy nie.
- Chciałabym zaprosić Klarę i Svenda - powiedziała
nagle Emily.
Zapadła cisza. Babka sięgnęła po laskę, zmrużyła
oczy i uważnie przyjrzała się wnuczce.
- Masz na myśli hotelową kucharkę? W takim razie
muszę powiedzieć, że...
- Oczywiście, że panna Lauritzen zostanie zaproszo
na - oświadczył zdecydowanie Gerhard. - Była wierną
przyjaciółką Emily. Jest zresztą zaręczona z brygadzistą
z lodowni, Svendem Holmenem. Oboje już wpisałem na
listę gości.
Babka z niezadowoleniem spojrzała na nich, sięgając
po kieliszek z nalewką. Mruknęła coś o nowych czasach
i o tym, że w jej młodości byłoby to nie do pomyślenia.
Gerhard puścił oko do narzeczonej. Emily poczuła
dla niego wdzięczność, zrobiło jej się cieplej na sercu.
Klara musi się o tym dowiedzieć natychmiast po jej
powrocie do hotelu. Jest przecież tak sceptycznie na
stawiona do Gerharda.
- Są jednak pewne osoby dość kłopotliwe, jeśli
chodzi o wpisanie ich na listę gości. - Gerhard utkwił
wzrok w Caroline.
Staruszka nie odpowiedziała, tylko mocniej się wy
prostowała.
- Pewne osoby najchętniej byśmy skreślili, lecz
z rozmaitych przyczyn musimy je zaprosić.
- Masz na myśli doktora Stanga? - spytała Caroline.
- To oczywiste, że należy wysłać mu zaproszenie. Jest
synem lekarza rodzinnego Egebergów. Panny Jeppesen,
tej biedaczki, tu nie będzie. Najbardziej chciałaby się
ukryć. A poza wszystkim ja nie mam w zwyczaju za
praszania na takie uroczystości osób, które zatrudniam.
Emily postanowiła puścić tę ostatnią uwagę mimo
uszu. Babki nie da się zmienić.
- Doktora Stanga należy zaprosić - zgodził się Ger
hard. - Ale tej jego nieznośnej teściowej już nie - unios
Å‚a siÄ™ Emily.
- Nie, jej zapraszać nie musimy.
- Czy Edwin przyjedzie? - spytała nagle Caroline.
Emily i Gerhard wymienili spojrzenia.
- Jest w tej chwili w Niemczech - powiedział Ger
hard. - Nie zdąży przyjechać na ślub.
- Możliwe, że zostanie tam już na zawsze - dodała
Emily. - Prosiłam Holsta, żeby rozejrzał się za nowym
zarzÄ…dcÄ….
- Ach, tak?
- Ivan Wilse powróciÅ‚ do Kragerø oznajmiÅ‚ nagle
Gerhard. Emily z nim rozmawiała i wie, kim on jest.
Babka wyraznie pobladła. Dłoń trzymająca kieliszek
zaczęła drżeć.
- Wiesz, że widywano go razem z Rebekka?
Potwierdziła.
Gerhard nachylił się i ujął dłoń Caroline.
- Oni siÄ™ pobrali.
Staruszka pokręciła głową i zamknęła oczy. Wygląda
ło to tak, jakby zapadła się w przeszłość, znalazła w ja
kimś miejscu, gdzie nie mogli do niej dotrzeć.
- Musiałem ci o tym powiedzieć - rzekł Gerhard.
- Prędzej czy pózniej plotki i tak by do ciebie dotarły.
Wilse kupił dom wdowy po armatorze Smisie. Nie wiem
jednak, jak wiele czasu będą spędzać w mieście, Wilse
wszak prowadzi praktykÄ™ adwokackÄ… w Kristianii. Przy
wiózł tu ze sobą swoją dorosłą córkę, Aaste von Uetz,
wdowÄ™ po szwedzkim szlachcicu.
- Gdzie oni teraz są? - spytała Caroline. Wyraznie
się starała zapanować nad sobą i odzyskać swoją dawną
siłę.
- MieszkajÄ… w hotelu.
- Niestety, trzeba ich zaprosić - powiedziała cicho
staruszka. - Każde inne zachowanie oznacza kłopoty
i plotki.
Gerhard schylił głowę.
- Wiedziałem, że będziesz rozsądna, Caroline.
- Ale to będzie jeden jedyny raz, kiedy jego noga
postanie na Egerhøi. A ja bÄ™dÄ™ go traktować jak każdego
innego nieznajomego gościa.
Emily była zaskoczona tym, że babka przykłada tak
wielką wagę do tego, co powinno" się robić. Rozumia
ła, że jeśli ktoś chce należeć do dobrego towarzystwa,
musi się trzymać surowych zasad. Zadrżała, jak gdyby
od okien powiało nagłym chłodem.
- Wiedziałam - powiedziała babka cicho.
- %7łe on wróci? - spytał Gerhard.
- Nie, sądziłam, że akurat tego Bóg mi oszczędzi po
tym wszystkim, co wtedy przeszłam. Wiedziałam, że oni
się pobrali. Służące gadają... - Twarz ściągnął jej gorzki
grymas. - Czasami zastanawiam się, czy one nie uważają
mnie za głuchą jak pień, bo tak ze sobą szepczą po
kątach, chociaż jestem w tym samym pokoju.
- On jest wciąż tak samo rozgoryczony - powiedział
Gerhard.
- Rozgoryczony?
- Tak. Uważa, że to z twojej winy nie wolno mu było
dorastać tutaj, przy ojcu.
Caroline zamknęła oczy, zaraz jednak znów je ot
worzyła.
- Byłam twardą kobietą - powiedziała powoli. - Ma
to swoje przyczyny, ale nie chcę teraz o nich mówić.
Jestem stara. %7łałuję tego, co zrobiłam Agnes. Gdybym
była bardziej życzliwa wobec niej i wspierała Wilhelma
Augusta w jego wyborze, to być może ona... może nie
zrobiłaby tego, co zrobiła. Wiele rzeczy mogłoby się
wtedy ułożyć inaczej.
Emily się zamyśliła. Czy babka była w pewnym sen
sie winna poczynaniom matki i Wilsego? Czy doprowa
dziła ich do stanu, w którym człowiek przestaje się już
przejmować różnicą między dobrem a złem?
- Ale jeśli chodzi o nieślubne dziecko twego dziad
ka, nie żałuję niczego - oświadczyła stanowczo starusz
ka, wbijając wzrok w Emily. - Wybaczyłam twemu dziad
kowi, ale nie mogłam wziąć jego bękarta pod swój
dach!
Emily zadrżała, czując łzy cisnące się do oczu. Te
słowa były bardzo twarde.
- Ivan dostał dużo pieniędzy. Wielokrotność tej su
my, której wymaga prawo. Pogodziłam się z tym. Otrzy
mał pieniądze na wykształcenie i dobry kapitał na po
czątek. Nie ma co go żałować.
Emily nic nie powiedziała. Serce jej się ściskało na
myśl o chłopcu, który przecież nie prosił się na ten świat.
Ale życie uczyniło go twardym i niebezpiecznym, żąd
nym zemsty i skłonnym do zrobienia wszystkiego, co
tylko mogło zranić tych, których uważał za winnych. Czy
gdyby pogodził się z babką, zmiękłby i zapomniał o prze
szłości? W to raczej wątpiła. Wszyscy opisywali jej dziad
ka jako człowieka surowego. Ivan Wilse był być może
przede wszystkim nieodrodnym synem swego ojca.
- Wobec tego niech tak będzie - powiedział Ger
hard, nie spuszczajÄ…c wzroku z Caroline. - Rebekka
i Ivan Wilse zostaną zaproszeni na ślub. Nie powinniś
my dostarczać Wilsemu kolejnych powodów, by czuł się
wykluczony. Jest mężem matki mojego rodzeństwa. To
jest faktem i nie jesteśmy w stanie tego zmienić, chociaż
bardzo byśmy tego pragnęli.
Babka opróżniła kieliszek.
- Pomówmy o czymś przyjemniejszym - zapropono
wała, prostując plecy.
Emily naprawdę imponowała siła starszej pani, a jed
nocześnie ją przerażała. Osoba z rodziny Egeberg naj
wyrazniej musiała być silna, tak jak silny był swego
czasu dziadek, ojciec ojca. Należało całemu światu po
kazać, z jakiej materii jest się zrobionym, i trzymać ludzi
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plcs-sysunia.htw.pl
|
