[ Pobierz całość w formacie PDF ]
innych partnerów do tańca, które jej wyjawili. To
niemądre. Znał ją tylko trochę dłużej niż tydzień i wciąż
był w pełni świadomy, że tak naprawdę jej nie zna.
Poślubił ją, żeby móc cieszyć się swobodą, jakiej nie
miałby przy stawiającej wysokie wymagania młodej
damie ze znakomitego rodu, Frances.
A jednak przekonał się, że co dzień musi siłą woli
odrywać się od Abigail na parę godzin. Zadurzał się w
niepokojÄ…cym tempie.
Zamknął na chwilę oczy, żeby się skupić. Wrócił na
podwieczorek, żeby zapytać ją o wizytę u pani Harper
poprzedniego dnia. A jednak milczał po tym, jak
rozmowa skierowała się na jej brata i rodzinę. Zamierzał z
nią o tym pomówić przy kolacji, zanim wyszli na bal, albo
w powozie, po drodze. Ale wyglądała tak ślicznie w
złotej sukni, dostarczonej tego samego dnia, z
niesamowitą burzą loków, i była bardzo podekscytowana
perspektywą tańców, że nie znalazł stosownej chwili, by
zacząć poważną rozmowę.
Teraz wydawała się zmęczona i szczęśliwa.
Zanuciła znowu. Uśmiechnął się, uświadamiając sobie, iż
jej słowa, że jest niemuzykalna, nie wynikały z fałszywej
skromności. Nie wiedział, jak zacząć rozmowę.
- Wszyscy byli bardzo mili, nie sÄ…dzisz, Miles?
Idealna żona 212
- Myślę, że doszli już do siebie po wiadomości, iż
kiedyś pracowałaś, żeby zarobić na swoje utrzymanie -
odparł z uśmiechem. - i nie sądzę, by jakiś dżentelmen nie
słuchał ciebie z przyjemnością, Abby.
- Nie powinnam była mówić tego, co powiedziałam
panu Sheltonowi przy kolacji, prawda? - powiedziała
niepewnie. - Nie powinnam była otwierać ust.
- Ale to on wspomniał, jakie to krępujące, kiedy,
przed trzydziestkÄ…, jest siÄ™ niemal Å‚ysym jak jajo.
- Chciałam tylko, żeby poczuł się lepiej. Ale kiedy
powiedziałam mu, że wolałabym zobaczyć jego łysinę,
zamiast patrzeć, jak spada mu peruka pódczas tańca
ludowego, nie zdawałam sobie sprawy, że lord Cardigan
nosi perukę. Powinnam była się zastanowić. Kiedy
spojrzy się uważnie, a nawet niezbyt uważnie, staje się
oczywiste, że to nie są jego włosy. Zbyt doskonałe i nie
ma w nich żadnego przedziałka. Ale nie wiedziałam tego,
dopóki panna Quail nie zaczęła chichotać. Naprawdę
należało wtedy zachować spokój, prawda?
Roześmiał się.
- Cardigan uznał to za żart. Ma duże poczucie
humoru.
- To miał być żart. Ale panna Quail wydawała się
taka zmieszana. Jak mogła pomyśleć, że pytałam go
poważnie, czy wiąże ją pod brodą podczas wietrznej
pogody?
Hrabia roześmiał się głośniej. Abigail mu
zawtórowała.
Mary Balogh 213
- To naprawdę miał być żart, żeby rozładować
atmosferę kłopotliwej sytuacji. Ale powinnam naprawdę
zasznurować sobie usta, czyż nie?
Hrabia wciąż się śmiał.
Idealna żona 214
13
Hrabia Severn postanowił, że porozmawia z
Abigail, kiedy ta wyjdzie z garderoby. Zanim pójdą do
łóżka. Nie ma potrzeby, żeby robić z tego wielką aferę -
wspomni tylko, że ktoś widział, jak wchodziła do domu
pani Harper.
Być może nie wiedziała, że pani Harper nie cieszy
się dobrą opinią. Może poszła tam dla brata? Ale teraz,
oczywiście, kiedy już obmyśliła plan, jak mu pomóc
uwolnić się od długów ojca, sama zrozumie, że nie ma
czego szukać u pani Harper ani w żadnej innej jaskini gry
- nigdy. To właśnie chciał jej powiedzieć.
Jeśli powie, że nie poszła tam dla brata, będzie
musiał coś wymyślić na poczekaniu. Jej plan nie miał
szans powodzenia. Zbyt wiele czynników mogło na tym
zaważyć. Ale tego jej nie powiedział. Tak bardzo cieszyła
się swoim pomysłem. W gruncie rzeczy tylko jeden plan
miał szanse przynieść pożądany skutek, ale i to nie
wydawało się pewne.
Odwrócił się, gdy usłyszał skrzypnięcie drzwi;
Mary Balogh 215
czekał, aż przejdzie przez jego garderobę i pojawi się w
otwartych drzwiach. Kiedy jednak stanęła w progu,
zrozumiał, że ta chwila też nie jest odpowiednia. Unosząc
lekko koszulę nocną, tak że widać było jej nagie stopy,
tańczyła walca, nucąc pod nosem. Uśmiechnął się.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plcs-sysunia.htw.pl
|
